“ Κοιτώ γύρω μου και τα μάτια μου βουρκώνουν στην αίσθηση της απουσίας σου. Από μικρό παιδί ήμουν μόνη ακόμη κι αν ακριβώς δίπλα μου ήταν δεκάδες άνθρωποι . Η μοναξιά είχε γίνει μόνιμη επισκέπτης της καθημερινότητάς μου και τώρα ΄πάνω που έλεγα ό,τι επιτέλους είχα απαλλαχθεί από την επίπονη παρουσία της εσύ έφυγες κι έτσι μου ξαναχτύπησε την πόρτα γι΄ άλλη μια φορά ... Πονάω ... πονάω πολύ και δεν ξέρω τι να κάνω για να αισθανθώ έστω και λίγο αυτό το αίσθημα γαλήνης που με κυριεύει κάθε που κουρνιάζω στην αγκαλιά σου ... Μόνο κοντά σου αισθάνομαι όμορφα κι ας με πονάς όπως σε πονώ κάποιες φορές . Μονάχα μαζί σου νιώθω ό,τι μπορώ να τα καταφέρω και να μην τα βάλω κάτω . Κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνω πολλά . Ίσως , γι΄ αυτό να υπάρχει η απόσταση . Για να μας βάζει σε σκέψεις αλλιώτικες απ΄ τις συνηθισμένες . Ξέρω , περνάμε δύσκολα κι εσύ κι εγώ . Το σχοινί έχει τεντώσει και εμείς κρεμόμαστε με ένα μισό χαμόγελο παλεύοντας να κρατηθούμε σ΄ αυτό ... Είναι δύσκολο . Πολύ . Έρχονται στιγμές που λυγίζω και χάνω την δύναμη μου . Τα χέρια μου γλυστράνε και ο φόβος με κυριεύει μη τυχόν πέσω με δύναμη στο έδαφος και μείνω εκεί με την ψυχή στο πάτωμα και το βλέμμα καρφωμένο ΄πάνω σου να σε κοιτώ από μακριά . Μα έρχονται κι άλλες που γλυστράς εσύ και τότε με λούζει κρύος υδρώτας στην σκέψη και μόνο της απομάκρυνσης του κορμιού σου από δίπλα μου ...
Εξακολουθώ , ξέρεις , να λέω ό,τι δεν αντέχω άλλα εμπόδια . Έχω κουραστεί τόσο πολύ ... Όμως , παράλληλα εξακολουθώ να συνεχίζω να τα προσπερνώ χαμογελόντας τους ειρωνικά και γυρίζοντάς τους την πλάτη ...
Εσύ , με βοηθάς σ΄ αυτό όπως κι εγώ εσένα όπως μπορώ και με όση δύναμη μου έχει απομείνει σε ό,τι χρειάζεσαι . Και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε . Έχουμε περάσει πολλά για να σταματήσουμε να το κάνουμε τώρα και ειδικά αυτή τη περίοδο που κανονικά θα έπρεπε να είμαστε γεμάτοι από όμορφα συναισθήματα
Δεν πρόκειται να το βάλω κάτω . Ίσως , αύριο τέτοια ώρα λέω το αντίθετο , μα , θέλω να το ξέρεις πως δεν θα το κάνω . Θα παλέψω με νύχια και με δόντια να βγούμε νικητές σ΄ αυτή τη μάχη κι όχι από εγωισμό , αλλά , γιατί σε αγαπάω πολύ , σαν άνθρωπο ΄πάνω απ΄ όλα , για να μην προσπαθήσω να μείνουμε ο ένας στο πλάι του άλλου συνεχίζοντας να κάνουμε όνειρα
Βοήθεια , θέλω . Μονάχα αυτό σου ζητώ . Βοήθησε με να μας βοηθήσω ... Βοήθησέ με να συνεχίσω να περπατώ δίπλα σου και να νιώθω κάθε βράδυ τα δάχτυλά σου να τυλίγουν το κορμί μου ακούγοντας τον ήχο της φωνής σου να μου λέει όπως όλα τα βράδυα μας μαζί πως μ΄ αγαπάς ...
Έχω όνειρα που τα ΄χω παρατήσει σε μια γωνιά και τώρα θα παλέψω να τα κάνω μια μικρή πραγματικότητα . Ένα απ΄ αυτά είναι να συνεχίσω να είμαι μαζί σου . Ίσως , να είναι το πιο δύσκολο απ΄ όλα , μα , εγώ θα το παλέψω γιατί έχουμε περάσει πολλά για ν΄ αφήσουμε αυτό το όνειρο στην μέση ... Από ΄σένα θέλω μονάχα να μείνεις κοντά μου
Δύναμη θέλω από την δύναμή σου……!!! “
