Κενό...

Είναι στιγμές που δεν αντέχεις , που θέλεις να τρέξεις μακρυά.. Άγνωστο για που!
Είναι που νιώθεις πως αυτό που ζεις δεν σου ανήκει.
 Ή ίσως δεν σου αξίζει.
 Ή έστω απλά.. δεν το μπορείς!!!

Και είναι τότε, που την ίδια ακριβώς στιγμή μια φωνή μέσα σου, φωνάζει και σε ρωτάει..
"Πού νομίζεις πως θα πας?"
Κι έχει και ένα δίκιο..
 Δεν θα πας πουθενά!!
 Όχι , όχι.. εδώ θα κάτσεις να παλέψεις!!
Μα η σκληρή αλήθεια είναι πως εσύ δεν ξέρεις πια για τι να παλέψεις..!

Το χειρότερο στη ζωή είναι να μην έχεις στόχους!
Ή μάλλον να ξέρεις πως οι στόχοι σου είναι καταδικασμένοι από την αρχή..

Κι εσύ πιέζεσαι.. τόσο, που νομίζεις πως θα εκραγείς !
Και τι έγινε θα μου πεις!
Ποιος θα σου δώσει σημασία!
Κανείς δεν θα σε ακούσει.
Έχουμε όλοι εφοδιαστεί με ένα μόνιμο ζευγάρι ωτοασπίδες, και κανείς δεν ακούει πια κανέναν!
Για πόσο....!